Albert Abraham
ALBERT ABRAHAM wurde am 24. Februar 1867 in Sulzburg geboren. Er war verheiratet mit LINA ABRAHAM, geborene JOHL. Gemeinsam hatten sie sechs Kinder: Gustav (*1893), Selma, verheiratete Rothschild (*1895), FANNY, verheiratete GRUMBACHER (*15. März 1896 in Rust), Karl (*1897), Rudolf (*1902) und Martha, verheiratete Meier (*1904). Bis Ende der 1920er Jahre lebte die Familie in Rust, wo der Viehhändler ALBERT ABRAHAM auch ein Manufakturgeschäft betrieb. Als die antisemitische Hetze und die Bedrohungen auf dem Lande immer größer wurden, zogen sie Ende der 1920er Jahre nach Freiburg.
ALBERT und LINA ABRAHAM lebten dort in der Eisenbahnstraße 66 im zweiten Stock. In einem Verordnungsblatt der Israeliten ist vermerkt, dass ALBERT ABRAHAM mit einer Ehrenurkunde ausgezeichnet wurde.
Als die Demütigungen gegenüber Menschen mit jüdischer Religionszugehörigkeit auch in Freiburg zunahmen flohen die ABRAHAMs 1934, zusammen mit Kindern, Schwiegerkindern und Enkeln nach Frankreich. Bis zu 19 Personen zogen in das Schloss Ste. Radegonde in Chênehutte-les-Tuffeaux im Loire-Tal ein. Dieses „Schloss“, bei dem es sich eher um ein sehr heruntergekommenes Landhaus handelte, kauften sie u.a. mit Hilfe ihrer Tochter Selma, die mit dem Schweizer Samuel Rothschild verheiratet war und mit ihm drei Kinder hatte: Hans (*1920), Jula (*1922) und Fritz (*1924). Auch Dr. Josef Weill aus Straßburg unterstützte die Flüchtlinge. Er war Widerstandskämpfer und rettete mehrere hundert jüdische Kinder vor der Deportation.
Die Familien ABRAHAM, GRUMBACHER, Rothschild und Meier jedoch konnten den Nazis nicht entkommen: Anfang 1942 wurde das Gut Ste. Radegonde „arisiert“ und unter Zwangsverwaltung gestellt. In der Nacht vom 15. auf den 16. Juli 1942 drangen die Gestapo und zwei französische Polizisten in das Haus ein und verschleppten alle außer den Großeltern ALBERT und LINA ABRAHAM und der kranken Schwiegertochter ERNY ABRAHAM. Auch Selma Rothschild, die Schweizer Staatsbürgerin war, wurde verhaftet.
Am 16. Juli brachte man ALBERT ABRAHAM und seine Frau LINA ins Sammellager nach Angers. Am 17. Oktober 1942 deportierte man sie in das KZ Drancy. Von dort wurden sie weiter deportiert mit dem Transport Nr. 42 in das KZ Auschwitz. Von den 1.000 Menschen dieses Transportes wurden 773 direkt nach der Ankunft in den Gaskammern ermordet. Offiziell galt ALBERT ABRAHAM als verschollen, aber es ist sicher, dass er im Alter von 75 Jahren im KZ Auschwitz-Birkenau ermordet wurde. Von den Kindern aus Ste. Radegonde überlebte nur Hans Rothschild, der zur Zeit der Verhaftungen in der Schweiz seinen Militärdienst ableistete. Er konnte in die USA fliehen. Sein Onkel Rudolf Abraham, der rechtzeitig in die USA geflüchtet war, suchte nach dem Krieg vergeblich in Deutschland nach seiner Familie. Nur sein Bruder Gustav Abraham hatte den Krieg ebenfalls überlebt. Alle anderen waren in Auschwitz ermordet worden.
ALBERT ABRAHAM was born on 24 February 1867 in Sulzburg. He was married to LINA ABRAHAM, née JOHL. Together they had six children: Gustav (*1893), Selma, married Rothschild (*1895), FANNY, married GRUMBACHER (*15 March 1896 in Rust), Karl (*1897), Rudolf (*1902) and Martha, married Meier (*1904). Until the end of the 1920s, the family lived in Rust, where the cattle dealer ALBERT ABRAHAM also ran a manufactory business. As the anti-Semitic agitation and threats in the countryside grew, they moved to Freiburg at the end of the 1920s.
ALBERT and LINA ABRAHAM lived there at Eisenbahnstraße 66 on the second floor. In an ordinance sheet of the Israelites it is noted that ALBERT ABRAHAM was awarded a certificate of honour.
When the humiliations against people with Jewish religious affiliation also increased in Freiburg, the ABRAHAMs fled to France in 1934, together with their children, children-in-law and grandchildren. Up to 19 people moved into the Ste. Radegonde castle in Chênehutte-les-Tuffeaux in the Loire Valley. They bought this „castle“, which was more of a very run-down country house, with the help of their daughter Selma, among others, who was married to the Swiss Samuel Rothschild and had three children with him: Hans (*1920), Jula (*1922) and Fritz (*1924). Dr Josef Weill from Strasbourg also supported the refugees. He was a resistance fighter and saved several hundred Jewish children from deportation.
The ABRAHAM, GRUMBACHER, Rothschild and Meier families, however, could not escape the Nazis: At the beginning of 1942, the Ste. Radegonde estate was „Aryanised“ and placed under forced administration. During the night of 15-16 July 1942, the Gestapo and two French policemen entered the house and deported everyone except the grandparents ALBERT and LINA ABRAHAM and the sick daughter-in-law ERNY ABRAHAM. Selma Rothschild, who was a Swiss citizen, was also arrested.
On 16 July, ALBERT ABRAHAM and his wife LINA were taken to the collection camp in Angers. On 17 October 1942, they were deported to the Drancy concentration camp. From there they were deported on transport no. 42 to the Auschwitz concentration camp. Of the 1,000 people on this transport, 773 were murdered in the gas chambers immediately after arrival. Officially, ALBERT ABRAHAM was considered missing, but it is certain that he was murdered in the Auschwitz-Birkenau concentration camp at the age of 75. Of the children from Ste. Radegonde, only Hans Rothschild survived, who was doing his military service in Switzerland at the time of the arrests. He was able to flee to the USA. His uncle Rudolf Abraham, who had fled to the USA in time, searched in vain for his family in Germany after the war. Only his brother Gustav Abraham had also survived the war. All the others had been murdered in Auschwitz.
Stolperstein laying ceremony for ALBERT ABRAHAM in October 2005.
אלברט אברהם (Albert Abraham) נולד ב24 בפברואר 1867 בזלצבורג. הוא נישא ללינה אברהם (Lina Abraham), להם היו שישה ילדים משותפים: גוסטב (1893), סלמה (1895, נישאה לרוטשילד), פאני (15 במרץ 1896, רוסט‘ נישאה לגרומבאכר), קארל (1897), רודולף (1902) ומרתה (1904, נישאה למאייר). עד סוף שנות ה20 של המאה הקודמת (1920s) חיה המשפחה ברוסט, שם ניהל סוחר הבקר אלברט אברהם בית חרושת. בשל התגברות ההסתה האנטישמית והסכנה בכפר, המשפחה עברה לפרייבורג בסוף שנות ה20.
אלברט ולינה אברהם חיו ברחוב Eisenbahnstraße 66 בקומה השנייה. בגליון החוקים של עם ישראל צוין כי הוענקה לאלברט אברהם תעודת כבוד.
כאשר ההשפלות כלפי אנשים יהודים גברו גם בפרייבורג, ברחה משפחת אברהם לצרפת בשנת 1934 יחד עם ילדיהם, החתנים שלהם והנכדים שלהם. 19 אנשים עברו אל חוות Ste. Radegonde, בChênehutte-les-Tuffeaux שבעמק הלואר. הם קנו את ה“חווה“ הזאת, שהייתה מעין בית כפרי מוזנח מאוד, בעזרתה של ביתם סלמה בין היתר, שהייתה נשואה לסמואל רוטשילד השוויצרי, להם היו שלושה ילדים: האנס (1920), יולה (1922) ופריץ (1924). ד“ר ז’וזף וייל משטרסבורג תמך גם הוא בפליטים, היה לוחם התנגדות והציל כמה מאות ילדים יהודים מגירוש.
למרות זאת, משפחות אברהם, גרומבאכר, רוטשילד ומאייר לא יכלו לברוח מהנאצים: בתחילת שנת 1942 חוות Ste. Radegonde, נלקחה מבעליה היהודים והועברה לשליטה כפויה. בלילה שבין ה15 ל16 ביולי 1942, פרצו לבית הגסטפו יחד עם שני שוטרים צרפתים וגירשו את כולם חוץ מאת הסבים אלברט ולינה אברהם, ומהכלה החולה ארני אברהם. סלמה רוטשילד, שהייתה אזרחית שוויצרית, נעצרה גם היא.
ב16 ביולי 1942, אלברט אברהם ואישתו לינה נלקחו אל מחנה מעבר שנמצא באנייר. ב17 באוקטובר 1942 הם גורשו אל מחנה הריכוז דראנסי, משם גורשו אל משלוח מספר 42 למחנה הריכוז אושוויץ. מתוך 1,000 האנשים שהיו על המשלוח, 773 נרצחו בתאי גזים מיד לאחר ההגעה. רשמית, אלברט אברהם הוגדר כנעדר, אך בוודאות נרצח במחנה הריכוז אושוויץ-בירקנאו בגיל 75. מכל ילדי חוות Ste. Radegonde, רק האנס רוטשילד, שעשה את שירותו הצבאי בשוויץ בזמן המעצר, שרד. הוא הצליח לברוח לארה“ב. דוד שלו, רודולף אברהם, שברח לארה“ב בזמן, חיפש לשווא אחר המשפחה שלו בגרמניה אחרי המלחמה. רק אחיו, גוסטב אברהם, שרד גם הוא את המלחמה. כל היתר נרצחו באושוויץ.
טקס הנחת אבן נגף לאלברט אברהם התקיים באוקטובר 2005.
АЛЬБЕРТ АБРАГАМ, народився в Зульцбурзі 24 Лютого 1867 року. Одружений із ЛІНОЮ АБРАГАМ, котра народилась в
Джолі. Разом вони мали шість дітей: Густав (1893), Сельма, прізвище чоловіка Ротшильд (1895), Фанні, по-чоловіку
Грумбахер (15 Березня в Русті), Карл (1897), Рудольф (1902), і Марта, прізвище по-чоловіку Маєр.
До кінця 1920-их років, родина жила в Русті, де торговець худобою АЛЬБЕРТ АБРАХАМ також керував виробничим бізнесом.
Коли антисемітицька агітація та загрози наприкінці 20-х років у рідному селі зростали, вони переїхали до Фрайбурга.
АЛЬБЕРТ і ЛІНА АБРАГАМ мешкали там на Eisenbahnstraße 66 на другому поверсі. У нормативному акті ізраїльтян зазначається,
що АЛЬБЕРТ АБРАХАМ був нагороджений почесною грамотою.
Коли приниження стосовно людей з євейською релігійною приналежністю зросло і у Фрайбурзі, родина АБРАХАМІВ разом з дітьми, тещами та онуками
втекла до Франції у 1934 році. У замок Сент-Радегон в Chênehutte-les-Tuffeaux в долині Loire-Tal ще переїхало до 19 людей. Цей „замок“ ,
який був скоріше дуже пошарпаним заміським будинком, вони придбали за допоиогою доньки Сельми, яка була одружена із швейцарцем Самуелем Роштильдом і
мала з ним трьох дітей: Ганса (1920), Джулу(1922),та Фріца (1924). Також Доктор Йозеф Вайль із Страсбургу підтримав родину. Він був опозиціонером та врятував
більше як 100 єврейських дітей від депортації.
Родини АБРАГАМ, ГРУМБАХЕР, Ротшильд та Маєр не змогли врятуватися від нацистів: На початку 1942 року Радегоне був „арфанізований“ і поставлений під примусове управління.
У ніч з 15 на 16 липня 1942 Гестапо та двоє французьких поліцейських увірвались у будинок та викрали усіх, окрім дідуя і бабусі АЛЬБЕРТА та ЛІНИ АБРАХАМ,
а також хворої невістки ЕРНІ АБРАХАМ. Також була заарештована Сельма Ротшильд, яка була громадянином Швейцарії.
16 Липня АЛЬБЕРТА та ЛІНУ АБРАХАМ було доставлено в збірний табір Ангерс. 17 Жовтня
1942-го вони були депортовані в концентраційний табір Дранcі. Звідти вони були депортовані
транспортом № 42 в концтабір Аушвітц. 773 із 1000 людей на цьому транспорті були вбиті одразу після
прибуття. АЛЬБЕРТА АБРАХАМА офіційно вважали зниклим безвісти, але це точно, у віці 75 років він був
вбитий в концентраційному таборі Аушвіц-Біркенау. Із дітей з Сант-Рандегон вижив тільки Ганс Ротшильд,
який на момент арештів проходив військову службу в Швейцарії. Він зміг втекти до США. Його дядько Рудольф Абрахам,
який вчасно втік до США, марно шукав свою сім’ю в Німеччині після війни. Тільки його брат Густав Абрахам пережий війну.
Усі інші були вбиці в Освенцимі.
Камінь Штольперштайн йому було встановлено в жовтні 2005 року.
ALBERT ABRAHAM ble født 24. februar 1867 i Sulzburg. Han var gift med LINA ABRAHAM, født JOHL. Sammen fikk de seks barn: Gustav (* 1893), Selma, gift Rothschild (* 1895), FANNY, gift GRUMBACHER (* 15. mars 1896 i Rust), Karl (* 1897), Rudolf (* 1902) og Martha, gift Meier (* 1904). Fram til slutten av 1920-tallet bodde familien i Rust, hvor storfehandleren ALBERT ABRAHAM også drev en fabrikksvirksomhet. Da antisemittisk agitasjon og trusler på landsbygda økte, flyttet de til Freiburg på slutten av 1920-tallet.
ALBERT og LINA ABRAHAM bodde i Eisenbahnstraße 66 i andre etasje. I et ordinansark for israelittene bemerkes det at ALBERT ABRAHAM ble tildelt et honnørbevis. Da ydmykelsene mot mennesker med jødisk religiøs tilknytning økte også i Freiburg, flyktet ABRAHAMs til Frankrike i 1934, sammen med barn, svigerbarn og barnebarn. Opptil 19 personer flyttet inn i St. Radegonde slott i Chênehutte-les-Tuffeaux i Loire-dalen. De kjøpte dette „slottet“, som heller var et veldig nedslitt landsted, blant annet ved hjelp av datteren Selma, som var gift med sveitseren Samuel Rothschild og hadde med seg tre barn: Hans (* 1920), Jula (* 1922) og Fritz (* 1924). Dr. Josef Weill fra Strasbourg støttet også flyktningene. Han var motstandskjemper og reddet flere hundre jødiske barn fra utvisning.
Familiene ABRAHAM, GRUMBACHER, Rothschild og Meier kunne imidlertid ikke unnslippe nazistene: I begynnelsen av 1942 ble Ste. Radegonde eiendom ble „Aryanized“ og satt under tvangsadministrasjon. I løpet av natten 15. – 16. juli 1942 kom Gestapo og to franske politimenn inn i huset og deporterte alle unntatt besteforeldrene ALBERT og LINA ABRAHAM og den syke svigerdatteren ERNY ABRAHAM. Selma Rothschild, som var sveitsisk statsborger, ble også arrestert. 16. juli ble ALBERT ABRAHAM og kona LINA kjørt til samleiren i Angers. 17. oktober 1942 ble de deportert til konsentrasjonsleiren Drancy. Derfra ble de deportert med transport nr. 42 til Auschwitz konsentrasjonsleir. Av de 1000 menneskene på denne transporten ble 773 drept i gasskamrene umiddelbart etter ankomst. Offisielt ble ALBERT ABRAHAM ansett som savnet, men det er sikkert at han ble myrdet i Auschwitz-Birkenau konsentrasjonsleir i en alder av 75. Av barna fra Ste. Radegonde, bare Hans Rothschild overlevde, som gjorde sin militærtjeneste i Sveits på tidspunktet for arrestasjonene. Han klarte å flykte til USA. Onkelen Rudolf Abraham, som hadde flyktet til USA i tide, søkte forgjeves etter familien i Tyskland etter krigen. Bare hans bror Gustav Abraham hadde også overlevd krigen. Alle de andre ble drept i Auschwitz.
ALBERT ABRAHAM est né le 24 février 1867 à Sulzburg. Il était marié à LINA ABRAHAM, née JOHL. Ensemble, ils eurent six enfants: Gustav (*1893), Selma, épouse Rothschild (*1895), FANNY, épouse GRUMBACHER (*15 mars 1896 à Rust), Karl (*1897), Rudolf (*1902) et Martha, épouse Meier (*1904). Jusqu’à la fin des années 1920, la famille vivait à Rust, où le marchand de bétail ALBERT ABRAHAM tenait également un magasin de manufacture. Lorsque la haine antisémite et les menaces se firent de plus en plus fortes dans les campagnes, ils déménagèrent à Fribourg à la fin des années 1920
ALBERT et LINA ABRAHAM vivaient là, au 66 de la Eisenbahnstraße, au deuxième étage. Dans une feuille d’ordonnance des israélites, il est indiqué qu’ALBERT ABRAHAM a été décoré d’un certificat d’honneur.
Quand l’humiliation envers les personnes de confession juive augmenta également à Fribourg, les ABRAHAM s’enfuirent en France en 1934, avec leurs enfants, beaux-enfants et petits-enfants. Jusqu’à 19 personnes s’installèrent dans le château de Ste Radegonde à Chênehutte-les-Tuffeaux dans la vallée de la Loire. Ils ont acheté ce „château“, qui était plutôt une maison de campagne très délabrée, entre autres avec l’aide de leur fille Selma, qui était mariée au Suisse Samuel Rothschild et avait trois enfants avec lui : Hans (*1920), Jula (*1922) et Fritz (*1924). Le Dr Josef Weill de Strasbourg a également soutenu les réfugiés. Il était un résistant et a sauvé plusieurs centaines d’enfants juifs de la déportation.
Les familles ABRAHAM, GRUMBACHER, Rothschild et Meier ne purent cependant pas échapper aux nazis : Début 1942, le domaine de Ste Radegonde a été „aryanisé“ et mis sous séquestre. Dans la nuit du 15 au 16 juillet 1942, la Gestapo et deux policiers français ont pénétré dans la maison et ont emmené tout le monde sauf les grands-parents ALBERT et LINA ABRAHAM et leur belle-fille ERNY ABRAHAM, malade. Selma Rothschild, qui était citoyenne suisse, fut également arrêtée.
Le 16 juillet, ALBERT ABRAHAM et sa femme LINA sont emmenés au camp de rassemblement d’Angers. Le 17 octobre 1942, ils ont été déportés au camp de concentration de Drancy. De là, ils ont été déportés par le convoi n° 42 vers le camp de concentration d’Auschwitz. Sur les 1.000 personnes de ce convoi, 773 ont été assassinées dans les chambres à gaz dès leur arrivée. Officiellement, ALBERT ABRAHAM était considéré comme disparu, mais il est certain qu’il a été assassiné au camp de concentration d’Auschwitz-Birkenau à l’âge de 75 ans. Parmi les enfants de Ste Radegonde, seul Hans Rothschild a survécu. Au moment des arrestations, il effectuait son service militaire en Suisse. Il a pu s’enfuir aux États-Unis. Son oncle Rudolf Abraham, qui s’était réfugié à temps aux États-Unis, a cherché en vain à retrouver sa famille en Allemagne après la guerre. Seul son frère Gustav Abraham avait également survécu à la guerre. Tous les autres avaient été assassinés à Auschwitz.
